Tuhaf Bir Adamın Günlüğü

 Bekle beni geleceğim bir gün Gözlerinden akan denizde yüzüyorum Gülümseyen yüzünle ısınıyorum üşüdüğümde Zaman durgun baktığın yerden bana Gece tuz basar açtığın yarama Bekle beni geleceğim bir gün Dünya dönecek kim bilir kaç vakit Kaç vakit mevsimler geçecek ardı sıra Kar yağacak, yağmur sonra güneş doğacak Kaç vakit yitecek umutlar resmine bakarak Bekle beni geleceğim bir gün Kayboldum bilmediğim bir evrende Her yer duvar her yer sert kaya Çıkamıyorum buradan nefes alamıyorum Her yer adım başı sokak tuzak sana Bekle beni geleceğim bir gün Ağlamaklı bir sese uyanıyorum Beni çağırıyorsun beni çağırıyorsun duyuyorum Hasretlik mi şu hissettiğim şey Hayır olsa da inanmak istemiyorum Bekle beni geleceğim bir gün Sözüm var yoluna verdiğim Sözüm var kulaklarına fısıldadığım Ayrılığı katledeceğim ellerimde boğarak Sözüm var sana bir gün geleceğim

 Ben seni uzaktan sevmişim İş çıkışı yorgun argın adımlarken sokağı Gülümsemeni seyrederdim kaldırımdan Omuzların çökmüş yürüyüşün yavaşlamış Yine de ayrı bir güzellikti üzerine giydiğin Fark etmezdin beni etrafına dahi bakmazdın Seni seyrediyordum bir köşeden gidişinin döktüğü yapraklarla beraber Ben seni uzaktan sevmişim Yanımdayken yani tam karşımdayken sen Zaman dururdu hapsolduğum mekanda Uyanmak istemiyorum istemiyorum sayıklıyorum Olmuyor işte yine gidiyorsun saçlarını toplamışsın Başın önünde neler geçiyordu aklından kimbilir Yine gidiyordun bir esrarın içine beni bırakarak Ben seni uzaktan sevmişim Veda busesi gibiydi gülüşün Tam da ayrılık vakti düşüyordu yüzünden Bırakmamacasına sarılsam sana mümkün mü Kayıyorsun elimden bir yıldız gibi pasparlak Yine pencere camından ya da ardından Üzgün bakışlarla izliyorum ufukta kayboluşunu Ben seni uzaktan sevmişim Gök yüzüyle avunuyorum uzaklığında Ayrılığın resmini çiziyorum beyaz kağıtlara Fotoğraflarda

Kerim: Ben Kerim. Devamı sizi hi ç memnun etmez çü nk ü benim devamım olduk ç a uzun ve karışık. Yaşım mı on altı, kanım deli gibi akıyor damarlarımda, neler yapmak istiyorum bir bilseniz. Fakat bir yere kadar hayal kuruyorum, gerisine gelmiyor bir türlü. Ufak tefek bir ç ocuğum ben, biraz şişman biraz da esmerim. Yoldan ge ç erken g ö rm ü şs ü n ü zd ü r illa ki beni, d ö n ü p de bakmazsınız ne yazık ki. D ö vmelerim var, kollarımda fa ç alarım daha taptaze izleriyle duruyor. Ağzımda sigaram, sokak sokak dolaşırım arkadaşarımla. Nereden alıştımsa k ö t ü şeylere bulaştım. K ö t ü dedimse bizim buralarda ge ç im kaynağımız olur kimse yadırgamaz halbuki. Meraklanmayın s ö yleyeceğim; ç alıyorum kardeşim, arkadaşlarımla beraber oyun oynar gibi evden eve zıplayarak ç alıyorum değerli ne varsa. İş ü st ü nde elim ayağım titremesin diye ç ekiyorum uyuşturucuyu bir g ü zel sonra ne zaman girmişim ne zaman ç ıkmışım anlamıyorum. Neden girdim bu yola ben de bilmiyorum. Kenar mahallen